Kun je van iemand houden en tegelijkertijd geen zin hebben in seks?

Bij een relatie hoort seks, zou je denken.

Je houdt van elkaar, je wilt de rest van je leven met elkaar doorbrengen en je verlangt naar elkaar.

Dat is ‘hoe het hoort’.

Maar zo zwart-wit is het niet.

Hieronder vertel ik je een verhaal, zoals dit probleem zich kan voordoen in de praktijk. I.v.m. privacy is dit verhaal en deze mensen denkbeeldig, dus eventuele overeenkomsten of herkenning met jouw eigen verhaal zijn toevallig.

Ton heeft al vier jaar een relatie met Petra. Zij is degene met wie hij oud wil worden, dat voelt hij. Hij houdt heel veel van haar.

Waar hij zich grote zorgen over maakt, is dat hij al na een jaar in de relatie steeds minder zin in seks kreeg.

Hij vertelt dat hij hetzelfde probleem in zijn vorige relaties ook had. Na ongeveer een jaar voelde hij de seksuele opwinding wegebben en had hij geen behoefte meer aan seks.

Hij snapt er niets van, want hij vindt Petra een prachtige, sexy vrouw. Hij is bang dat hij haar hierdoor kwijt gaat raken.

Geen zin in seks, waar komt dat vandaan?

Tijdens mijn eerste gesprek met hem vraag ik Ton hoe zijn jeugd is geweest. Hij vertelt dat zijn vader al vroeg is overleden. Zijn moeder werd ontzettend eenzaam en leunde heel erg op Ton. Hij voelde de verantwoordelijkheid om voor zijn moeder te zorgen, wat een zware druk op hem legde. Liefde en nabijheid hield voor Ton ook verantwoordelijkheid en verplichtingen in.

In de relatie met zijn vriendin levert dit een onbewust, innerlijk conflict op. Hoe meer hij van haar houdt, hoe sterker de emotionele verbinding wordt. Hij wil voor haar zorgen, zoals hij dat bij zijn moeder vroeger ook deed. Dit roept tegelijkertijd gevoelens van beklemming en bezorgdheid op, wat geen ruimte meer biedt voor seksuele opwinding.

Bij seksuele opwinding en seks moet je je juist kunnen laten gaan, je nergens druk over hoeven maken en ongeremd kunnen genieten.

Wat is parentificatie?

Je ziet hier dat de emotionele intimiteit de seksuele intimiteit blokkeert, omdat Ton onbewust liefde heeft gekoppeld aan verantwoordelijkheden en verplichting. Hoe meer Petra toenadering zoekt tot hem, hoe benauwder hij het krijgt. Ze doet precies datgene dat bij hem de rem zet op seksueel verlangen.

Wat Ton heeft ervaren in zijn jeugd, heet parentificatie. Parentificatie houdt in dat een kind moet zorgen voor een of beide ouders. Ervaringen in de jeugd hebben zo veel impact op de emotionele ontwikkeling van het kind, dat bepaalde rollen en patronen herhaald worden in de relaties die daar op volgen.

Seksueel verlangen terugbrengen in een relatie

Emotionele intimiteit is iets anders dan seksuele intimiteit. Om beiden te kunnen ervaren zijn twee verschillende dingen nodig.

In het geval van Ton en Petra is het nodig om wat meer afstand te nemen van elkaar en wat meer hun eigen leven te gaan leiden. Dat kan betekenen dat ze beiden een andere hobby zoeken, apart met vrienden uitgaan of zelfs tijdelijk even apart gaan wonen. Zo krijgt Ton wat meer ruimte, waardoor het gevoel van beklemming verdwijnt.

De meeste stellen vinden dit heel spannend, uit angst om de ander kwijt te raken als er afstand gecreëerd wordt, maar vaak zie je dat de relatie juist sterker en levendiger wordt, met veel meer seksuele extase.

Een liefdesrelatie heeft begrip, medeleven en kameraadschap nodig. Seksuele begeerte floreert bij een bepaalde mate van afstand en onafhankelijkheid. Deze paradox vergt inzet en creativiteit van beide partners en desnoods hulp van een relatietherapeut.